Հարթակում ծնողն է՝ «Քրիստոնեական դաստիարակաություն», վարում են ծնող Մերի Մակարյանը և Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի Քրիստոնեական դաստիարակության կենտրոնի տնօրեն, Մայր Աթոռի Էօրնեկեան դպրոցի տեսուչ Տեր Զաքարիա Ծայրագույն վարդապետը։
«Այն, ինչ պետք է երեխաներին, նոր և ավելի լավ ուսումնական ծրագիրը չէ, այլ իրական աշխարհի ավելի ու ավելի հասանելիությունը։ Մենք պետք է շատ սովորենք, թե ինչպես դարձնենք այն ավելի հասանելի նրանց համար, և այն ուսումնասիրելու ճանապարհին ինչպես նրանց ավելի շատ ազատություն ու հմտություն տանք»: Ջոն Հոլթ
Իսկ սովորողներին այդ իրական աշխարհի հասանելիության հնարավորությունը տալիս է «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրը։ Կրթահամալիր-հիմնադրամի նպատակներից մեկը հեղինակային կրթական ծրագրի ստեղծումն է և տարածումը կրթական փոխանակումների միջոցով։ Կրթական փոխանակումների միջոցով սեբաստացի դասավանդողները կարողանում են իրենց փորձը, ուսուցման կազմակերպման նոր մեդոթները փոխանցել հանրակրթական դպրոցներում աշխատող մանկավարժական աշխատողներին, սովորողները միաժամանակ ցուցադրում են իրենց կարողությունները, հմտությունները, դրանք սովորեցնում հանրակրթական դպրոցի սովորողներին, դառնաում ուսումնական պարպմունքի կազմակերպիչներ։ Շարունակել կարդալ “Կրտսեր սեբաստացիները՝ կրթական փոխանակումներ իրականացնողներ”→
Ուրախ արևները հայտնվել էին մի երկրում, որտեղ ամեն ինչ կանաչ էր ու լեռնոտ: Կոտայքի մարզ մտնելուց հետո առաջինը, որ անցավ սովորողների մտքով, իրենց առաջ փռված բնությունն ու լեռները տեսնելուց հետո, այս նախադասությունն էր. «Երկիր, որտեղ ամեն ինչ կանաչ է և լեռնոտ»։ 2.2 դասարանի սովորողները հաղթահարեցին Կոտայքի մարզի Արզական գյուղի Սուրբ Նեղուցի բարձունքը։ Սեբաստացիները այցելեցին Արզական գուղի Խ․ Խաչատրյանի անվան միջնակարգ դպրոց, շրջեցինք դպրոցում, ծանոթացանք Արզական գյուղի միջնակարգ դպրոցի սովորողների հետ։ Երկրորդ դասարանի սովորողներին ՝ որպես մեր ծանոթության խորհրդանիշ, նվիրեցինք մեր շշլացրած գինին։ Դպրոցում շրջելուց հետո տեղի սովորողների և կազմակերպիչ Ն․ Թորոսյանի ուղեկցությամբ այցելեցինք գյուղի ժամը՝ Սուրբ Թադևոս եկեղեցի, կատարեցինք Ուսումնական ժամերգություն։ Որից հետո շարունակեցինք քայլքը դեպի Սուրբ Նեղուցի վանք։ Արզական գյուղի սովորողները ամբողջ ընթացքում ուղեկցեցին մեզ, օգնեցին, միասին հաղթահարեցինք Սուրբ Նեղուցի բարձունքը՝ ճանապարհին խոսելով, քննարկելով։ Սովորողները պատմում էին իրենց գյուղի , եկեղեցու առասպելի մասին , սեբաստացիներին օգնում էին, բացատրում ՝ինչպե՞ս ըստ առասպելի, երազանք պահել, ինչպե՞ս անցնել ճանապարհը։ Բարձունքը հաղթահարելուց հետո միասին Դալար գետի ափին ճաշեցինք, վայելեցինք մեր նվաճումը։
Սուրբ Նեղուցի բարձունքը հաղթահարված է
Հանգստանալուց հետո Դալար գետի ափին՝ Սուրբ Աստվածածին եկեղեցու հարակից տարածքում , իրականացրինք նաև Համբարձման ծեսը։ Սովորողները միասին խաղացին բակային խաղեր, դոմինո, վայելեցին բնությունը։
Համբարձման ծեսը Սուրբ Նեղուցիվանքում՝ Դալար գետի ափին՝
2.2 դասարանի սովորողները կարողանում են խաղալ մաթեմատիկական խաղեր, բանավոր հաշվել, խնդիրներ հորինել։ Սովորողները խաղում են մաթեմատիկական լոտո, բանավոր հաշվում են, միմյանց ուղղում տարբեր մաթեմատիկական հարցեր, խմբերից յուրաքանչյուրը խնդիր է հորինում, մյուսները՝ լուծում։ Միասին քննարկում են, առաջարկում խնդրի լուծման տարբերակներ, ընկերների հետ բանավիճում որոշ հարցերում՝ փորձեմ են հաշվելով հաստատել կամ հերքել ընկերոջ պատասխանը, հաշվարկը՝ մի խոսքով ուրախ մաթեմատիկա։
«Ես կարողնաում եմ» ուսումնական նախագծի շրջանակում 2.2 դասարանի սովորողները 1.2 դասարանի սովորողներին ներկայացրին՝՝ նախ իրենք ի՞նչ են կարողանում են անել, ի՞նչ նոր համակարգչային ծրագրերի են տիրապետում, հետո սովորեցրին իրենց ընկերներին։
Սովորողների հետ իրականացրինք ծաղկատունկ։ Բուսաբուծության լաբորատորիայից մեզ հետ բերեցինք քրիզանթեմ ծաղիկները, սածիլեցինք, ստեղծեցինք փոքրիկ ծաղկանոց, որը պարբերաբար խնամում ենք՝
կրտսեր ընկերներին սովորեցնել և ծանոթացնել անվտանգության կանոններին և պահպանել քայլքի ընթացքում,
միմյանց օգնելու, սովորեցնելու կարողության ամրապնդում
ձիավարության, կենդանիների նկատմամաբ վախի հաղթահարում
Նկարագրությունը՝ 2-րդ ջոկատի և «Ուրախ արևեր» 4- րդ ջոկատի ճամբարականները քայլքով կայցելեն Ուսումնական ագարակ։ Կբաժանվենք երկու խմբի, ճամբարականների մի խումբը նախ կձիավարի, մյուս խումբը` կկերակրի կենդանիներին։ Հետո խմբերը կփոխեն իրենց գործունեությունը։