Հինգի արկածները
Օգնեցե՜ք, օգնեցե՜ք,- գոռալով՝ լեղապատառ փախչում էր Հինգը:
– Ի՞նչ է պատահել:
Մի՞թե չեք տեսել: Հանումն ընկել է հետևիցս: Թե որ հասավ՝ կորած եմ:
– Դու էլ բա՜ն ասացիր՝ կորա՜ծ եմ:
Բայց փորձանքը պատահեց: Հանումը հասավ Հինգին և սկսեց սրով կտրատել նրան: (Սուրը «հանում» նշանն էր): Ի՜նչ օրն ընկավ մեր Հինգը… Դեռ լավ էր, որ այդ պահին նրանց կողքով արտասահմանյան մի երկար մեքենա անցավ՝ ա՜յ այսքան երկար: Հանումը մի վայրկյանով շուռ եկավ որ տեսնի կկարողանա՞ դա էլ կարճացնել: Հինգ դու Հինգ, փախավ-մտավ կողքի շենքի մուտքը: Միայն թե նա արդեն ոչ թե Հինգ էր, այլ Չորս, այն էլ քիթը ջարդած:
-Քեզ ի՞նչ է պատահել: Կռի՞վ ես արել:
– Վա՜յ, գլուխներդ ազատեք, թե կարող եք: Շարունակել կարդալ “Ջ․ Ռոդարի”
Մարգարիտ Հովնանյան 